किन आउँछ यादहरु दुःखी मन रुवाउन
सहारा कोही भेटिन रोको मन बुझाउन ।
निर्दयी भइ रोइ हिड्ने किन बनायौ
पाप के गरेको थिएँ र यो सजाय दियौ
लाग्न थाल्यो जीवनमा खुसीभन्दा आँसु बढी
मीलन नभइ मरन भनि लेख्या मेरो छ कि ।
हात समाइ देउता भाकि कति कसम खान्थ्यो
कति राम्रो जोडी हाम्रो धन्य ईश्वर भन्थ्यो
वाचा कसम खाएका ती एकादेशको कथा भयो
हाम्रो यात्रा सँगै भन्थ्यो तर एक्लै छाडी गयो ।
No comments:
Post a Comment