ढुङ्गालाई पगाल्न खोजेँ आँफै गली गएँ,
जिउँने रहर हुँदाहुँदै आज मरे सरी भएँ ।
बादल जस्तै भाग्यौ हावा बनि पछ्याईरहेँ
कारण खोज्दा खोज्दै आफैँलाई सच्याईरहेँ
अनयास आँखाबाट आँसु त्यसै झरी रहे
जिउँने रहर हुँदाहुँदै आज मरे सरी भएँ ।
दुःख लुकाएर हरपल तिमीसँगै हाँस्न सकू
चोखो माया तिम्रै लागि सधैँ साँच्न सकूँ
ईच्छाहरु सेलाएर छेउमा बसी हेरी रहेँ
जिउँने रहर हुँदाहुँदै आज मरे सरी भएँ ।
No comments:
Post a Comment